1. Gece

• Anlatıcı, Petersburg’un “beyaz geceler” denilen aydınlık yaz gecelerinde dolaşmaktadır.
• Yalnızdır, hayallerinde yaşar, insanlarla yakın ilişkiler kuramaz.
• Bir köprüde ağlayan genç bir kadın (Nastenka) görür, ona yardım eder.
• Tanışırlar, Nastenka kibar ama mesafeli davranır.

2. Gece

• Ertesi gün buluşurlar.
• Anlatıcı kendi hayatını anlatır: Toplumdan kopuk, kitaplarla yaşayan, hayalperest biridir.
• Nastenka da kendi hikâyesini açar: Anneannesiyle yaşar, penceresine iplik iğneleyerek komşu bir kiracıyla gizlice mektuplaşır.
• Bu adamla evlenmek istemektedir ancak adam iş için Petersburg’tan ayrılmış, bir yıl sonra döneceğine söz vermiştir.
• Şimdi o dönüş gününü beklemektedir.

3. Gece

• Nastenka hâlâ sevdiği adamın dönüp dönmeyeceğinden emin değildir, içten içe korkmaktadır.
• Anlatıcı bu süreçte ona destek olur, birlikte hayaller kurarlar.
• Anlatıcı yavaş yavaş Nastenka’ya âşık olmaktadır ama bunu belli etmez.

4. Gece ve Son

• Anlatıcı sonunda aşkını itiraf eder.
• Nastenka, onun bu samimiyetinden etkilenir, hatta kısa süreliğine duyguları karışır ve “belki seni sevebilirim” der.
• Tam o sırada, Nastenka’nın beklediği eski sevgilisi gelir.
• Nastenka mutlulukla ona koşar, anlatıcı ise yalnız kalır.
• Hikâye, anlatıcının hem acı hem de kısa süreli mutluluk dolu anılarını hatırlayarak bitmesiyle sona erer.

Ana Temalar

• Yalnızlık ve yabancılaşma
• Hayal ile gerçek arasındaki çatışma
• Karşılıksız aşk
• Anlık mutlulukların değeri